«Κρίση υπήρχε ακριβώς όταν λέγαμε πως δεν υπήρχε»

Συνένετευξη του πατέρα Νικολάου Λουδοβίκου στον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ

«Οταν οι Πέρσες έζωσαν πολιορκητικά την Εφεσο, όπως μας παραδίδει ο Διογένης Λαέρτιος, οι συμπολίτες του Ηράκλειτου τον ρώτησαν τι πρέπει να κάνουν. Ο φιλόσοφος δεν είπε τίποτα, αλλά κάθισε σταυροπόδι κατάχαμα, έβρεξε σιτάρι και άρχισε να το τρώει σιωπηλά.

Όλοι τότε κατάλαβαν ότι πρέπει να περιορίσουν στο έπακρο τις ανάγκες τους και να αντέξουν την πολιορκία μ’ εγκαρτέρηση. Οποτε βρεθούν τέτοιοι θυσιαζόμενοι άνδρες στο δημόσιο χώρο, η κουλτούρα του ναρκισσισμού υπονομεύεται και αρχίζει η δημιουργική αφύπνιση».

Μιλάμε με τον πατέρα Νικόλαο Λουδοβίκο*, με σπουδές Ψυχολογίας, Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Θεολογίας στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Παρίσι και το Κέμπριτζ. Είναι καθηγητής Δογματικής και Φιλοσοφίας και πρόεδρος της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (ΑΕΑΘ), επισκέπτης καθηγητής στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Κέμπριτζ, ερευνητής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Γουίντσεστερ. Εχει συγγράψει δέκα βιβλία και παράλληλα έχει μεγάλο αριθμό δημοσιευμένων άρθρων. Εργα του έχουν μεταφρασθεί σε οκτώ γλώσσες.

To end the Eurozone crisis, bury the debt forever

Pierre Pâris & Charles Wyplosz

6 August 2013 (VOXEU.ORG)

The Eurozone’s debt crisis is getting worse despite appearances to the contrary. How can we end it? This column presents five major options for reducing crisis countries’ debt. Looking into the details, it seems the only option that is both realistic and effective is for countries to default by selling monetised debt to the ECB. Moral hazard aside, burying the debt seems to be the only way we can end the crisis.

The Eurozone’s debt crisis is getting worse despite appearances to the contrary.

Eurozone bond rate spreads have narrowed – leading some to think that the crisis is fading.¹ Yet the narrowing is not due to an improvement in fundamentals. It happened after the ECB announced its Outright Monetary Transactions (OMT) programme. Mario Draghi’s, “Whatever it takes”, did the trick; investors believe the ECB could and would counter rising spreads in the medium term.²

But this means that the information in the spreads is muddled:

Θάρρος και εγρήγορση.

Στην Ελλάδα, και σε πλήρη αντίθεση με την ραστώνη του καλοκαιριού, επίκεινται σοβαρές πολιτικές εξελίξεις και ο καθένας πρέπει να είναι προετοιμασμένος. Η απόρριψη του νέου κουρέματος του ελληνικού χρέους από την Γερμανία σηματοδοτεί την πανηγυρική αποτυχία της (υποτίθεται) διάσωσης της χώρας με αιματηρά υφεσιακά μέτρα. Σηματοδοτεί την πλήρη αποτυχία των μνημονίων, η οποία μετέδωσε πανικό στην Συγκυβέρνηση, που εκδηλώθηκε με το πρωτοφανές κλείσιμο της ΕΡΤ προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα στις εκλογές και οι «σωτήρες» να πηδήξουν «κύριοι» από το καράβι.

Ο μόνος λόγος που δεν έγιναν εκλογές είναι η παρέμβαση της κ. Μέρκελ, η οποία δεν ήθελε να βρει μπροστά της, πριν τις δικές της εκλογές, έναν Τσίπρα που θα έθετε θέμα αποχώρησης της χώρας από το ευρώ, με πολυδιάστατες ζημιές στο ευρώ και κατά συνέπεια στην Γερμανία. Ωστόσο, με την πανηγυρική απόρριψη κάθε σκέψης περί νέου κουρέματος ο κύβος ερρίφθη και ότι ήταν να γίνει πριν τις Γερμανικές εκλογές θα γίνει μετά.

Η τρόικα… τρώει τα παιδιά μας

της Δήμητρας Ευθυμιάδου

Το γεγονός ότι η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία στη χώρα μας συμβαδίζει με μια αύξηση στις γεννήσεις νεκρών εμβρύων είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, καθώς διαφαίνεται ότι ένα διογκούμενο ποσοστό γυναικών μένει άνεργο και κατ’ επέκτασιν ανασφάλιστο, με συνέπεια να παραλείπει σημαντικές εξετάσεις και ελέγχους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Το Μνημόνιο και η τρόικα δεν σκοτώνουν τελικά μόνο την τσέπη μας, αλλά και τα παιδιά μας. Στα χρόνια της άγριας λιτότητας, ειδικοί επιστήμονες καταγράφουν δραματική πτώση των γεννήσεων αλλά και κατακόρυφη αύξηση των γεννήσεων νεκρών βρεφών, κάτι που αποδίδεται ευθέως στην ανεργία αλλά και στην πτώση του εισοδήματος των Ελλήνων. Μεγάλη έρευνα που διεξήγαγε η κ. Εφη Σίμου, επιστημονική συνεργάτις στον Τομέα Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), υπό την επιστημονική εποπτεία και ευθύνη της καθηγήτριας του Τομέα, Αναστασίας Ρουμελιώτη, δείχνει ξεκάθαρα τη σταδιακή πτώση των γεννήσεων από τότε που μπήκε στη ζωή μας το ΔΝΤ, αλλά και στα επόμενα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Ειδικότερα με βάση τα ευρήματα της έρευνας:

Αρνητική πρωτιά: Οι 4 «πληγές» που αύξησαν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας

Β. Δεμίρης – Κατ. Κοσμά (ΕΘΝΟΣ 23.07.2013)

Η συνεχιζόμενη ύφεση, τα δάνεια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και οι αστοχίες στην εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής είναι οι βασικές πηγές αύξησης του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, η οποία εξακολουθεί να κρατά τα «σκήπτρα» της πιο χρεωμένης χώρας στην Ευρωζώνη, αλλά και στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που αφορούν το πρώτο τρίμηνο του έτους, το ελληνικό χρέος αυξήθηκε σε ετήσια βάση με ρυθμό 24,1%, φτάνοντας στο 160,5% του ΑΕΠ.

Το τραγουδάκι της εβδομάδας…

Τα δικαιώματα στον βωμό του μνημονίου: Αγκυλώσεις ή Εγγυήσεις;

«Πίσω από κάθε δικαίωμα ή θεσμική εγγύηση υπάρχει μια επώδυνη ανάμνηση ενός κόσμου χωρίς το δικαίωμα αυτού»

Τι είναι δικαίωμα για μια κοινωνία; Πέρα από τους νομικισμούς και από τις πομπώδεις αναλύσεις που κάνουμε εμείς οι νομικοί για εσωτερική κατανάλωση, υπάρχει ένας λειτουργικός – χρηστικός ορισμός για το δικαίωμα, όπως το βλέπει η κοινωνία: Είναι η λύση σε ένα πρόβλημα που ταλαιπώρησε κάποτε την κοινωνία. Π.χ. Για αιώνες, ο κατηγορούμενος για ένα αδίκημα μπορούσε να χάσει ακόμα και την ζωή του χωρίς να έχει  προλάβει  να απολογηθεί.  Αυτή η αδικία διορθώθηκε δημιουργώντας και κατοχυρώνοντας το ιερό δικαίωμα της απολογίας του κατηγορουμένου. Αντίστοιχα από τους ανηλεής διωγμούς που έχει δεχθεί ο τύπος από απολυταρχικά καθεστώτα γεννήθηκε η ανάγκη να κατοχυρωθεί η ελευθεροτυπία.  Αυτή η αντιστοίχηση κοινωνικού προβλήματος και δικαιώματος, θα μπορούσαμε κατ’ απλούστευση να πούμε ότι ισχύει για κάθε δικαίωμα και εγγύηση που κατοχυρώνει ένα κράτος μέσω του Συντάγματός του. Με άλλα λόγια αυτή είναι η φύση κάθε δικαιώματος στα μάτια της κοινωνίας: Είναι η απάντηση σε ένα σοβαρό πρόβλημα που κάποτε την συγκλόνισε, η προστασία από μια επώδυνη κοινωνική κατάσταση.

Sueddeutsche Zeitung: Νέα τρύπα ύψους 10 δισ. ευρώ για την Ελλάδα / Griechenland braucht wieder Geld

Για «νέες δυσάρεστες ειδήσεις» λίγο πριν από την επίσκεψη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην Αθήνα, με τη διαπίστωση νέας «τρύπας» χρηματοδότησης της Ελλάδας ύψους έως και 10 δισ. ευρώ, την οποία η Ευρωζώνη θα πρέπει να αποφασίσει πώς θα διαχειριστεί ως το τέλος Σεπτεμβρίου, κάνει λόγο η Sueddeutsche Zeitung.

Επικαλούμενη πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η εφημερίδα αναφέρει, ότι από τον γερμανό υπουργό Οικονομικών «δεν πρέπει να αναμένονται συγκεκριμένες απαντήσεις για το πώς μπορεί να καλυφθεί αυτή η “τρύπα” χρηματοδότησης πριν από τις εκλογές στις 22 Σεπτεμβρίου».

Συνέντευξη του Paul De Grauwe, Καθηγητή στο London School of Economics

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι κυριότερες συστημικές αδυναμίες της Ευρωζώνης, ακόμη και πριν από την έλευση της κρίσης;

Πιστεύω ότι υπάρχει μια σειρά από σχεδιαστικές αδυναμίες, γι’ αυτό και θα αναφερθώ στις σημαντικότερες εξ’ αυτών. Κατά τη γνώμη μου, η πρώτη έγκειται στο γεγονός ότι παρόλο που η κυκλοφορία χρήματος οργανώθηκε σε κεντρικό επίπεδο,  πολλές από τις οικονομικές πολιτικές διατηρήθηκαν στο επίπεδο των εθνικών κρατών, δημιουργώντας έτσι ένα περιβάλλον όπου οι χωρές είχαν τη δυνατότητα να αποκλίνουν. Έχουμε δει ότι μπορούμε να οδηγηθούμε από εξαιρετική οικονομική άνθηση σε φούσκες, όπως συνέβη στην περίπτωση της Ιρλανδίας και της Ισπανίας, είδαμε την καταναλωτική φούσκα στην Ελλάδα, ενώ δεν συνέβη το ίδιο σε άλλες χώρες. Έτσι, εντός της νομισματικής ένωσης είχαν δημιουργηθεί αποκλίσεις, οι οποίες διέφευγαν από κάθε έλεγχο, καθώς δεν υπήρχε μηχανισμός για τον περιορισμό τους. Έπειτα, έγινε φυσικά εμφανές ότι, για τις χώρες που γνώρισαν ραγδαία οικονομική άνθηση, η επιλογή τους να χρηματοδοτούν την ανάπτυξη αυτή μέσω υπερβολικού χρέους ήταν πλέον μη-βιώσιμη. Στον τομέα του σχεδιασμού, δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός που να συνεκτιμά καθ’ οποιονδήποτε τρόπο αυτές τις αποκλίσεις.

Η άλλη αποτυχία στο κομμάτι του σχεδιασμού αφορά το γεγονός ότι, όταν ξεκινήσαμε τη νομισματική ένωση, κάτι άλλαξε ριζικά. Αυτό αφορά στον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις, ενώ έσπευσαν να ενταχθούν στη νομισματική ένωση, είχαν ως τότε τη δυνατότητα να εκδίδουν το δικό τους νόμισμα και, ως εκ τούτου, ήταν σε θέση να εγγυηθούν στους ομολογιούχους τους ότι τα χρήματα θα είναι πάντα εκεί, αφού «εμείς οι ίδιοι τυπώνουμε τα χρήματα». Επομένως, η ελληνική κυβέρνηση μπορούσε να εγγυηθεί στους ομολογιούχους ότι οι τόκοι -σε δραχμές- θα είναι πάντα εκεί για να τους αποπληρώσει. Φυσικά, αυτό προκάλεσε σύγχυση σε κάποιους, που νόμισαν ότι τουλάχιστον έτσι δεν θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε πτώχευση από την αγορά. Και αυτό άλλαξε δραματικά με την έναρξη της νομισματικής ένωσης, όταν ξαφνικά όλες αυτές οι κυβερνήσεις έπρεπε να εκδίδουν χρήμα σε ένα ξένο νόμισμα, στο ευρώ, και συνεπώς δεν μπορούσαν να εγγυηθούν ότι τα μετρητά θα είναι πάντα εκεί.

Ως εκ τούτου, όταν η χώρα βρεθεί υπό πίεση, δημιουργείται η αίσθηση ότι η κυβέρνηση στερείται πλέον τα απαραίτητα μετρητά για να παραμείνει στην αγορά, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει ένα αίσθημα κρίσης και να εξωθήσει τις κυβερνήσεις σε υπέρμετρη λιτότητα, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε ύφεση. Αυτό που έλειπε, στην περίπτωσή μας, ήταν η βούληση της Κεντρικής Τράπεζας να παράσχει ρευστότητα σε περίοδο κρίσης. Αυτή ήταν, λοιπόν, η δεύτερη σχεδιαστική αποτυχία -και οι δυο μαζί έπαιξαν τον ρόλο τους- επειδή η απόκλιση για την οποία μιλούσα προκάλεσε αναστάτωση σε μια συγκεκριμένη κυβέρνηση ή σε αρκετές κυβερνήσεις. Αυτές, δημιούργησαν από μόνες τους μια ατμόσφαιρα κρίσης και εξωθήθηκαν σε μια κακή ισορροπία. Αυτές είναι οι σχεδιαστικές αποτυχίες και θα πρέπει να κάνουμε κάτι για να το αλλάξουμε αυτό.

Ενστάσεις αντισυνταγματικότητας για το πολυνομοσχέδιο

Αντισυνταγματικές κρίνει το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής κρίσιμες διατάξεις του πολυνομοσχεδίου, ενώ κάνει παρατηρήσεις σχεδόν σε όλα τα άρθρα του, και κυρίως αυτά που αφορούν τους Δήμους.

Ειδικότερα, μεταξύ άλλων:

-το άρθρο 76 για την συγκρότηση Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ το Επιστημονικό Συμβούλιο επισημαίνει ότι «εγείρει προβληματισμό» αν κάμπτεται η διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ. Οι παρεμβάσεις που γίνονται «δεν φαίνεται να συνάδουν πλήρως» προς τις εγγυήσεις του Συντάγματος, καθώς και προς την προστασία της οικονομικής αυτοτέλειά τους, τονίζει το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής.

Νew York Times: «Λάθος συνταγή για την Ελλάδα»

Το να διώχνεις χιλιάδες εργαζόμενους όταν το ποσοστό ανεργίας είναι 27%, δεν αποτελεί το δρόμο για μια πραγματική μεταρρύθμιση, γράφει η αμερικανική εφημερίδα.

Ως λάθος συνταγή χαρακτηρίζει η αμερικανική εφημερίδα New York Times την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup για την Ελλάδα καθώς, όπως σημειώνει, η χώρα μας βρίσκεται ήδη σε κρίσιμη κατάσταση και η νέα συμφωνία, απλώς θα επιδεινώσει τα πράγματα.

«Η χρόνια λιτότητα και οικονομική ύφεση έχουν δηλητηριάσει την πολιτική ζωή στην Ελλάδα, έχουν καταστήσει άνεργο έναν στους τέσσερις Έλληνες εργαζόμενους και σχεδόν 2 στους 3 νέους, ενώ έχουν διαρρήξει το δίκτυο κοινωνικής ασφάλειας στη χώρα», γράφουν οι NYT στο κύριο άρθρο τους.

Οι καθηγητές Κ. Χρυσόγονος και Σ. Βλαχόπουλος μιλούν για την καταστρατήγηση του Συντάγματος και την ανασφάλεια δικαίου στην εποχή των Μνημονίων

«Ο εγγυητής του Συντάγματος, είναι η ελληνική κοινωνία. Αν η ελληνική κοινωνία δεν αντιδράσει, η συστηματική παραβίαση του Συντάγματος θα συνεχιστεί και θα διευρυνθεί […] Ο Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του ΑΠΘ, Κώστας Χρυσόγονος, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη για το tvxs.gr με βάση τις -κατ’ εξακολούθησιν- παραβιάσεις του Ελληνικού Συντάγματος.»

Κρ.Π.: Υπάρχει Σύνταγμα στην Ελλάδα; Υπάρχουν νόμοι; Ή μόνο παράνομες αυθαιρεσίες, από δικαστές – εισαγγελείς, μέχρι τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, αν λάβουμε υπόψιν όσα λέχθηκαν για την αντισυνταγματική απόφαση της επιστράτευσης των απεργών του Μετρό, αλλά και για τις συνεχώς αυξανόμενες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου;

Κ.Χρ.: Σύνταγμα υπάρχει, αλλά δεν εφαρμόζεται στο βαθμό που θα έπρεπε. Και νόμοι υπάρχουν, αλλά κι αυτοί δεν εφαρμόζονται στο βαθμό που θα έπρεπε.

Κάποιες φορές εφαρμόζονται επιλεκτικά, με μεγαλύτερη αυστηρότητα σε βάρος ορισμένων ανθρώπων ή κατηγοριών του πληθυσμού, και με μικρότερη ή καθόλου αυστηρότητα σε βάρος άλλων.

Και η μαρίνα Πυθαγορείου ανήκει σε τουρκικά συμφέροντα (;)

Σαμιακή Γνώμη (06.07.2013)

Μετά από μια εμπεριστατωμένη έρευνα της ηλεκτρονικής εφημερίδας »Σαμιακή Γνώμη» www.i–samos.gr και του δημοσιογράφου στο Νομό Σάμου, Γιώργου Γαρυφάλλου και μετά τα περίεργα παιχνίδια της Ελληνικής Κυβέρνησης, που έπαιζαν κρυφτό με τον Βουλευτή Επικρατείας των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ κ. Τέρενς Κουΐκ σε σχετική ερώτηση που είχε κάνει στις πληροφορίες ότι η Μαρίνα Πυθαγορείου Σάμου πουλήθηκε σε τουρκικά επιχειρηματικά συμφέροντα, οι ίδιοι αρνούνταν το γεγονός αυτό και με διάφορες άλλες υπεκφυγές, δεν έδιναν καμία άλλη πληροφορία!

Σήμερα λοιπόν σας κάνουμε την ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ και με έγγραφα πια, πως η μαρίνα του Πυθαγορείου της Σάμου έχει περάσει σε Τουρκικά χέρια.

Greece seeks £7bn aid as €42bn tax is lost

 

 

By Colin Freeman

Greece was expected to reach a deal with foreign lenders on its latest bail-out review before eurozone finance ministers meet on Monday to decide on further aid.

Athens has been in talks with inspectors from the European Union, European Central Bank and International Monetary Fund “Troika” for nearly a week to show it can deliver on its pledges, after failing to meet public-sector reform targets.

Greece hopes eurozone finance ministers will free up its next €8.1bn (£7bn) tranche of aid on Monday morning because it needs part of the money to redeem about €2.2bn of bonds next month. The latest loan instalment is one of the last big cash injections that Greece stands to get as part of a €240bn rescue package that expires at the end of 2014.

Η Νέα Ελλάδα